Tientallen jaren was Grietje Santing het boegbeeld voor de familie van mensen met schizofrenie en psychosegevoeligheid. Samen met Ypsilonoprichtster Ria van der Heijden behoorde ze tot de generatie van moeders die elke dag het leed meedroegen dat hun zieke kinderen overkwam. Maar er ook onterecht van beschuldigd konden worden dat zij er de oorzaak van waren. En een onmetelijke drive hadden om ervoor te zorgen dat hun kinderen het beter zouden krijgen. Een generatie moeders die vasthoudendheid en onverschrokkenheid combineerde met vriendelijkheid en innemendheid. Gisteravond overleed ze op 95-jarige leeftijd.

Er zijn hele decennia geweest dat niemand om ‘de gesel van de hulpverlening’ heen kon, zoals Santing werd genoemd. Zeker in Amsterdam, waar de zorg toch altijd nét weer anders was geregeld dan in de rest van het land. Wie praatte over mensen met een ernstige psychiatrische aandoening, die praatte ook met Santing. En wie dat niet deed, kwam vroeg of laat toch weer bij haar uit. Want al was ze niet snel tevreden, netwerken deed ze al voordat de term werd uitgevonden. Daarmee stond ze aan de wieg van een immens netwerk van stadsbestuurders, politici, politie, hulpverleners, cliënten en naasten waar Ypsilon in Amsterdam nog altijd op teert.

Onmiskenbaar veranderd

In de pakweg dertig jaar dat Santing voor Ypsilon actief was is de zorg onmiskenbaar veranderd. Er zijn teams die actief op zoek gaan naar patiënten in het besef dat niet iedereen uit zichzelf hulp zoekt. Er is aandacht gekomen voor de vroege fase van de aandoening. De eenzijdige focus op symptomen maakt steeds meer plaats voor aandacht voor het léven met de ziekte. Met succes maakte ze zich hard voor de komst van Batjanhuizen, waar goede zorg en fijn wonen werden gecombineerd. En voor familieleden en naasten zijn de hulpverleners beter benaderbaar geworden. Zonder de Grietjes, de Ria’s en hun generatie moeders was het nooit zover gekomen.

Het leverde haar een koninklijk lintje op, de gouden speld van verdienste bij Ypsilon en later ook het erelidmaatschap van de vereniging. En toch zou Santing vele jaren nadat ze als vrijwilligster was ‘gestopt’, blijven zoeken naar nieuwe mogelijkheden, nieuwe verbeteringen. Waarschijnlijk zou ze dit ook nu nog hebben gedaan als dementie de regie niet van haar had overgenomen.

De uitvaart vindt plaats op zaterdag 8 juni 2024 vanaf 11.30 uur op de Ooster begraafplaats, Kruislaan 126, 1096 GA Amsterdam