Op het gebied van behandeling van schizofreniepatiënten met een verslavingsprobleem nog veel te winnen. Dat concludeert de Inspectie na een bezoek aan alle 33 GGZ-instellingen. In 6 van de 33 instellingen met een dubbeldiagnose-afdeling liepen patiënten met een dubbele diagnose een verhoogd risico op onverantwoorde zorg. In één instelling, het Zeeuwse Emergis, liepen patiënten zelfs een hoog tot zeer hoog risico. Het rapport is voor iedereen in te zien op de site van de IGZ.

De zes andere instellingen zijn GGZ Dijk en Duin, Arkin (AMC de Meren), GGZ centrum Westfriesland, Reinier van Arkel Groep, Parnassia Bavo groep/Bavo Europoort, locatie Rotterdam, GGNet. Deze instellingen hebben een plan van aanpak gemaakt om de zorg te verbeteren. Ook hier wordt de uitvoering door de Inspectie Gezondheidszorg (IGZ) getoetst.

Over de andere instellingen is de IGZ beter te spreken, maar zij zullen zich wel meer moeten inspannen om patienten en familieleden bij de behandeling te betrekken. Instellingen houden weliswaar rekening met de wensen en behoeften van de patiënt, maar niet systematisch. Behandelafspraken, waaronder afspraken gericht op herstel, moeten in nauw overleg met patienten en hun familieleden worden vastgelegd in het behandelplan en ook worden nagekomen.

Nog lang niet alle bezochte instellingen hebben een visie voor de behandeling van verslaafde schizofrene patiënten en een beleid om drugsoverlast en drugsgebruik terug te dringen, “terwijl drugsproblemen deze groep patiënten juist extra kwetsbaar maakt”, aldus de IGZ. Bij zesentwintig instellingen liepen patiënten nauwelijks risico op onverantwoorde zorg. In deze instellingen is de psychiatrische diagnostiek op orde en wordt de zorg geleverd conform de Multidisciplinaire Richtlijn Schizofrenie uit 2005. Daarnaast meten deze instellingen systematisch behandeluitkomsten. 

Wel ontbreekt het in 28 van de 33 instellingen bijvoorbeeld aan beleid “om periodiek en systematisch risicotaxatie met betrekking tot het suïcidegevaar uit te voeren en het risico te reduceren”. En slechts iets meer dan de helft van de instellingen heeft “een geformaliseerd beleid om volgens een vast protocol te testen op het metaboolsyndroom”.

Een pdf-versie van het volledige rapport vindt u hier.