22 23 WONEN MOET ZO! www.ypsilon.org WONEN MOET ZO! YPSILON NIEUWS 2 | 2024 Midden in een woonwijk aan de rand van Almere ligt het Kick Wilstraplantsoen. 37 bewoners met psychosegevoeligheid hebben hier hun eigen woning, grenzend aan een gezellig ingerichte binnentuin. Het is een rustige buurt met goed onderling contact tussen de verschillende buurtbewoners, zullen we later in het gesprek horen. We zijn welkom bij Carola, die we ook kennen als voorzitter van Anoiksis. Haar zelfgemaakte, kleurrijke schilderijen hangen naast elkaar aan de muur, in haar goed gevulde boekenkast is er een speciaal plekje voor de foto van haar twee nichtjes. Op haar zestiende begint Carola voor het eerst stemmen te horen. Een tijdje later komt ze in haar eerste psychose terecht. ‘Ik dacht dat ik niemand meer kon vertrouwen. Op een studiereis naar Engeland ben ik zodanig in de war geraakt dat ik besloot: ik moet hulp hebben.’ Die hulp vindt ze via wat omwegen bij het UMC. Haar studie SPH (sociaal pedagogische hulpverlening) rondt ze af met een boek over schizofrenie. ‘Dankzij de zorg van mijn ouders en het UMC ging het weer zijn gangetje. Maar ik kon niet voor altijd bij mijn ouders blijven wonen. Mijn ouders hadden daar ook zorgen over. Zelf vond ik het ook geen ideale situatie, maar ik wilde niet op een groep gaan wonen.’ Via psychiater Wiepke Cahn hoort ze dat er plannen zijn voor de bouw van het Kick Wilstraplantsoen. ‘In de trein las ik het ypsilon.org/zorg-voor-de-ander/wonen Een eigen voordeur voor iedereen! In de rubriek Wonen moet zo! belicht YN elke keer een initiatief op het gebied van wonen. WOONINITIATIEVEN VAN FAMILIELEDEN Maatwerk voor bewoners Samen met het UMC Utrecht, Anoiksis, HVO-Queriodo, Kwintes en Lister doet MIND Ypsilon wetenschappelijk onderzoek naar wooninitiatieven die met of door familieleden zijn opgezet. De resultaten van dit ‘Wonen, Gewoner, Gewoonst’- onderzoek verschijnen later dit jaar. In een drieluik in YN geven we een gezicht aan de bewoners, naasten en medewerkers die samen een woonproject vormen. In deze editie Carola van Alphen, bewoonster van het Kick Wilstraplantsoen in Almere. ‘Het is hier niet: we doen één ding en dat moet voor alle bewoners maar werken.’ Ik heb geen dag spijt gehad dat ik hier ben komen wonen boekje dat ze me meegaf. Ik was gelijk enthousiast en ook mijn ouders waren dat. Nog diezelfde avond hebben we stappen ondernomen, omdat we voelden: hier moeten we snel bij zijn, dit is bijzonder. Het was een wild guess, want het moest nog helemaal gebouwd worden, maar het voelde gewoon goed. Ik heb geen moment spijt gehad dat ik hier ben komen wonen.’ Maatwerk Een van de huizen op het terrein vormt de inloop, waar diverse activiteiten worden georganiseerd en bewoners elkaar kunnen ontmoeten. Via deze weg ontmoette Carola ook haar vriend, die eveneens op het complex woont - samenwonen is niet toegestaan. Inmiddels zijn ze al 18 jaar samen. ‘Als ik hier niet was komen wonen, had ik mijn vriend natuurlijk gemist. Maar het is ook gewoon een fijne plek. Hoewel je wel eens wat merkt van je buren, leven bewoners echt met elkaar mee. Toen onlangs mijn moeder overleed, waren er meerdere mensen die vroegen hoe het met me ging, iemand brandde een kaarsje voor me. Als je elkaar in de binnentuin tegenkomt, voel je je geen wildvreemde. Je voelt je gekend hier. Als ik een medebewoner tref in de bus, dan hebben we sneller een gesprek over hoe het gaat dan dat ik zou hebben met een willekeurige buurman. Al is het in de inloop wel een regel dat de gesprekken niet te zwaar mogen worden. Bewoners letten ook op elkaar. Als iemand ineens wel erg vaak de gordijnen dicht heeft, dan proberen andere bewoners te helpen.’ Die begeleiding is dag en nacht aanwezig om de zorg te leveren die nodig is. ‘Ik vind het prettig dat ik zoveel hulp krijg als ik nodig heb. Dat kunnen ze op- of afschalen, omdat nooit alle bewoners tegelijk evenveel hulp nodig hebben. Het is echt maatwerk. Het is niet: we doen één ding en dat moet voor alle bewoners maar werken. Ik vind de wekelijkse gesprekken met mijn begeleider ook belangrijk om mijn hoofd weer leeg te maken. Ik denk dat het goed is dat dat hier gebeurt, anders komt dat bij de dure cruciale ggz terecht.’ Familieproject Carola’s familie is altijd nauw betrokken geweest bij het Kick Wilstraplantsoen. ‘Mijn ouders vingen alles op toen ik nog thuis woonde, namen me alles uit handen. Ik werd helemaal ontzorgd door mijn ouders, maar tegelijkertijd hadden ze veel zorgen. Toen ik hier kwam wonen, ben ik veel zelfstandiger geworden. Daar moest mijn moeder wel aan wennen. Eerst moest zij overal voor zorgen en nu had ik mijn eigen leven in Almere. Dat vond ze soms wel moeilijk, al zag ze ook dat het een gezonde ontwikkeling was.’ Carola’s vader brengt regelmatig verbeteringen aan in huis, een van haar zussen is het eerste aanspreekpunt binnen de familie geworden. ‘Het blijft een familieproject dat ik hier woon. Mijn psycholoog zegt weleens dat ik mijn gezonde volwassene moet inschakelen. Als ik op dat moment niet weet wat die gezonde volwassene zou moeten zeggen, dan denk ik: wat zou mijn zus doen? Ik denk dat het vooral mijn naasten zijn die me door moeilijkere periodes heen slepen.’ Center Parcs Voor familieleden is er een verwantenraad, die cursussen aanbiedt en tuindagen en barbecues organiseert om naasten bij het woonproject te betrekken. Ook in het dagelijks leven is het merkbaar dat het om een wooninitiatief van familieleden gaat, vindt Carola. ‘Een van de initiatiefnemers van het Kick Wilstraplantsoen was ooit met het gezin in Center Parcs. Een van de kinderen heeft toen gezegd: hoe mooi zou het zijn als je in zoiets kan wonen met allemaal lotgenoten bij elkaar? Daar zijn ze naar gaan handelen. Ze zagen immers ook dat wonen op een groep niet voor iedereen geschikt is, iets wat toentertijd de standaard was. Dat je hier een eigen huis hebt, is denk ik ook de invloed van naasten geweest. Hoe de huizen hier staan, dat is toch een soort Center Parcs met lotgenoten, zoals die jongen zei. De initiatiefnemers hebben ook besloten dat hier Bruynzeelkeukens moesten komen. FOTOGRAFIE: DAPHNE VAN VLIET Naasten willen dat hun kind in z’n geheel gezien wordt, als mens lees verder →
RkJQdWJsaXNoZXIy NzkyMjk=