Niet de gekozen therapievorm, maar de relatie tussen behandelaar en patiënt bepaalt of diens geestelijke gezondheid verbetert of verslechtert. Dat is de verrassende conclusie van onderzoekers aan de universiteiten van Manchester en Liverpool. Zij analyseerden de psychologische behandeling van meer dan 300 mensen met psychoses.

Twee therapieën die veel gebruikt worden om mensen uit een psychose te doen komen, cognitieve gedragstherapie en gezinstherapie, zijn vergeleken met een minder gestructureerde  behandeling met ondersteunende gesprekken of ‘er gewoon zijn’ voor iemand. De soort therapie bleek voor het effect van de behandeling niet uit te maken. De groepen die een van deze drie psychosociale behandelingen kregen ging het wel beter af dan degenen die slechts medicatie en standaardbehandeling kregen. 
Gebruikmakend van eerder onderzoek kwamen de onderzoekers er echter achter dat een goede therapeutische band een heilzaam effect had op de gezondheid. En dat wanneer deze band slecht was, de behandeling zelfs nadelig kon zijn.

De onderzoekers analyseerden diepgaand wat het oorzakelijke effect van de ‘therapeutische band’ of de vertrouwensrelatie tussen patiënt en behandelaar was. Lucy Goldsmith, promovendus aan de University of Manchester's Institute of Brain, Behaviour and Mental Health, die het onderzoek (mede) uitvoerde: ‘Er moet meer energie gestopt worden in het werken aan een sterke, respectvolle vertrouwensband, maar als dit niet werkt, dan kan de therapie schadelijk zijn voor de patiënt en moet deze beëindigd worden.’

Anoiksis schrijft op haar website: ´Het onderzoek betreft één van de controversiëlere ideeën in onderzoek naar psychotherapie: de walgvogeltheorie. Genoemd naar de walgvogel uit ‘Alice in Wonderland’. Na een voorstel van de walgvogel doen verschillende personages mee aan een race. De walgvogel besluit na de race dat ze allemaal winnaars zijn. Hieruit vloeit de theorie dat alle vormen van psychotherapie, ondanks het feit dat deze zo lijken te verschillen van elkaar, even bevorderlijk zijn voor de patiënt.

Bron: Manchester University: www.medicalnewstoday.com/releases/292270.php.

Naar aanleiding van dit nieuwsbericht:

Veel Ypsilon(leden) weten uit ervaring dat een goede relatie tussen patiënt en behandelaar van groot belang is. Hulpverleners kunnen met de ‘verbindende gesprekstechniek’ (Jules Tielens), de LEAP-methode van Xavier Amador en allerlei andere vormen van motiverende gesprakstechnieken, werken aan verbetering van die relatie.

Voor familieleden ontwikkelt Ypsilon op dit moment een training ‘omgaan met mensen zonder ziekte-inzicht’, gebaseerd op de verbindende gesprekstechniek..